پویش «مشهد مهربان» از سه سال پیش باهدف تأمین هزینه تحصیلی نیازمندان و جمع‌آوری کمک‌های مردمی برای آزادسازی زندانیان غیرعمد شکل‌گرفته است. در محدوده دو محله منطقه ۵ تا این لحظه چهارصد‌تراکنش انفاق ثبت شده است.
محدوده بعد از شهید آوینی ۴۹ تا انتهای بولوار آوینی به نام محله نیزه معروف است. این نام برگرفته از روستای قدیم نیزه در همین مکان است. روستای نیزه که درباره وجه تسمیه آن اتفاق نظری وجود ندارد در سال ۱۳۷۶ وارد محدوده شهری شده است. جمعیت این محله حدود ۲۰ هزار نفر است.
چندسالی است سنت حسنه برگزاری افطاری ساده در گوشه‌وکنار شهرمان برقرار شده است. سفره‌هایی معمولی و ساده، اما باصفا که فقیر و غنی هم نمی‌شناسد. این مهمانی بی‌ریا امسال هم در محلات منطقه۵ برپا می‌شود.
نازگل اکبرزاده خواهر شهید و مداح اهل‌بیت (ع) محله نیزه می‌گوید: سال‌های سال است هر‌جا دعوت می‌شوم، در روز اول، روضه مادر را برای بانو فاطمه (س) می‌خوانم.
محمد خاوری با وجود زخم بستر بر روی ویلچر می‌نشیند و با وزن کردن مردمان سعی دارد رزق حلالی برای خانواده‌اش فراهم کند.
هفت سال از زمانی که مجتبی، گلشهر را به نیت مبارزه با نیرو‌های تکفیری داعش در سوریه ترک کرد، می‌گذرد. او در دومین اعزام در منطقه خان طومان به شهادت رسید، اما پیکرش بازنگشت.
خیابان شهید آوینی37، معبری قدیمی است. چون پیش از آنکه این محله وارد محدوده شهری شود نیز وجود داشته است و تعدادی از ساکنان آن هنوز از قدیمی‌ها هستند. لابه‌لای این همسایه‌های وفادار، به اسم سه همسایه می‌رسیم که به گفته خودشان مثل برادر هستند. همسایه‌هایی مهربان و خوش‌رفتار که همین احساس همدلی بینشان، باعث می‌شود که هیچ‌وقت به فکر رفتن از این محله نباشند.
بتول باقری و راحله خاوری، دختران جوان گلشهری پر از انگیزه و شوق خواستن هستند. در همین چند سال گذشته کاری نبوده که بخواهند انجام دهند و چیزی مانعشان شود. در هر مسیری در کنار یکدیگر جنگیده‌اند و موفق شده‌اند. آن‌ها در مسابقات بین‌المللی اختراعات و نوآوری سوئیس زیرنظر فدراسیون بین‌المللی مخترعان شرکت کرده و با مدال طلا و نقره با دست پر برگشته‌اند، ماجراهای جالبی برای تعریف کردن دارند.